Mam takie przekonanie…
Ograniczające.
W minionym tygodniu miałem okazję zmierzyć się z nim ponownie. Nie było łatwo. Jednocześnie było warto. Efekt mnie zaskoczył.
Przypomniał mi również historię o starym człowieku i dzbanie. W zasadzie dwóch dzbanach. Jednym zwykłym a drugim gadającym.
Zapraszam do posłuchania
Maciek
Foto do postu: cichefotki.pl
Jako dziecko często słyszałam od mamy: „najpierw obowiązek, później przyjemność”. Dyskusja z rodzicielką nie wchodziła w rachubę. Dorosłam, zostałam matką, dziecko rosło, usiłowało porządkować świat po swojemu i w jakimś momencie sama użyłam tego „argumentu”, po kolejnym pytaniu „ale dlaczego?”. Małe się buntowało, ale czas płynął i nasze przyzwyczajenia nie potrzebowały uwag. Dziecko dorosło, zostało rodzicem, zaczęło kształtować nawyki synka. Pewnego dnia, po dyskusji z przekornym 3-latkiem, usłyszałam, jak mówi: „bo najpierw obowiązek…”.
Bo jeżeli konsekwentnie, często coś robimy, to nawet po latach doczekamy się efektu. Niekoniecznie kwiatów.
Tak mi się nasunęło po wysłuchaniu opowiadania. Pozdrawiam. I czekam.